Ақмола облысының ауыл кәсіпкері Ұлан Бекхожин жергілікті әкімдік шенеуніктерінің кесірінен үлкен проблемаларға тап болды.
Ол екі жыл бұрын фермерлікті қолдау бағдарламасы бойынша “Герефорд” тұқымды 92 асыл тұқымды сиырды сатып алып, кейіннен өз табынының санын екі есе көбейтті. Бірақ қазір фермер жайылым табылмаған жануарларды қалай тамақтандыру керектігін білмейді. Жергілікті әкімдіктен арнайы бағдарлама бойынша асыл тұқымды мал сатып алуға несие рәсімдеген кезде оны қолдау туралы жан-жақты сендірді және мал жаюға жер бөлуге ант берді. Содан кейін мамандар жайылымның шекарасын анықтау үшін сол жерге барды. Бекхожин бұл жерде малшылар үшін қалам, шатырлар мен орындар салуды бастады.
Бірақ әкімдік шенеуніктері өз шешімін асыра орындап, басқа ауылға тиесілі және осы ауылдың тұрғындары 600-ге дейін жылқы бағатын басқа учаскені жайылымға берді. Әкімдік бұл табынның жайылымда болуын назарға алмады,енді олар фермерден учаскені алып, оны жылқы иелеріне беру қаупі бар.
“Нәтижесінде, бұл біздің жеріміз емес. Бізді ауыстырды, жарайды, келісеміз. Бірақ біз осы учаскеде жылқыларын жайған жергілікті тұрғындармен бетпе-бет келдік. Енді олар біздің аумақта мал бағуда. Бұдан әрі қалай болуымыз белгісіз. Шаруа қожалықтарының дамуына көмектесудің орнына, доңғалақтарға таяқтар салынған. Мұны қалай атауға болатынын білмеймін, қандай да бір зиян”, – деді шатасқан фермер.
Жергілікті әкімдік оның жер бөлу туралы өтінішіне жауап бермейді және асыл тұқымды сиырлармен не істеу керектігін фермер білмейді. Ұлан Бекхожин жергілікті биліктің мұндай әрекеттері мал шаруашылығын дамытуға қалай көмектесетіні туралы заңды сұрақ қояды.
Сурет: nur.kz
